Manga frå "Sør"

Film frå sør rullar over kinolerreta i hovudstaden, og av ukjente grunnar har programkomiteen bestemt seg for å inkludera Japan i det sørlege selskap. Litt rart, kanskje, i og med at Japan verken ligg i sør eller deler så mange andre karakteristika med typiske Sør-land. Men greitt nok - eg skal ikkje halda slike detaljar mot dei.

Gårsdagens film var Battle Royale II, ein på mange måtar typisk japansk, manga- og dataspelliknande valdsfilm, med overdrivne ansiktsuttrykk, mykje skrik og skrål, og mange liter kroppsvæsker av ymse slag, først og fremst av det raude slaget. Litt vilkårleg, eller i alle fall dårleg forklart, plot, og sikkert mange referansar som fall fullstendig vekk når ein verken har sett forrige film (BR1) eller er spesielt god på japansk kultur.

Likevel lika eg han. Litt, i alle fall. Når ein skreller vekk valden og blodet og det uforståelege og den litt merkelege inndelinga mellom ungar og vaksne (som heile striden står mellom), sit eg faktisk igjen med eittelleranna. Kva, er vanskelegare å definera. Tenkte litt på det før eg sovna i går, og igjen i dag tidleg, og kom ikkje fram til noko meir konkret enn at eg likar mykje av det "typisk japanske". Språket, for eksempel, og utsjånaden til skodespelarane. Estetikken også, til og med når krigen står i sentrum.

Det blir vel som eg har vore inne på før, at eg rett og slett likar denne unike miksen av aust og vest som i alle fall ikkje eg har opplevd andre stadar enn i akkurat Japan. Same kjensla som eg hadde då eg surra rundt i Tokyo og Kobe, eller kor som helst elles - dette at settinga er like nær som ho er fjern, like naturleg som tillært. Eg har rett og slett ei greie når det gjeld akkurat Soloppgangens land!

Skal ikkje akkurat anbefala Battle Royale II. Men Japan anbefaler eg! Som reismål, mat-rike (sushi, nam!), og forfattarleverandør (særs Murakami).