For mange?

Kjære alle oslobuarar,

- de som visstnok er for mange.

De som virrar rundt i sykkelfeltet når eg kjem syklande, litt seint ute på veg til jobb, og som køyrer bilane dykkar i lange rekker som så vidt snik seg over lyskrysset på drosjegult. De som går fem i breidda på fortauet, og plutseleg kastar dykk på skrå ut for å kryssa vegen. De som lagar kø i matbutikken, kø i kiosken og kø på posten, og som fyller opp bussane og trikkane. De som bråkar i gatene både fredag og lørdag, og insisterer på utepils og parkgrilling sjølv om regnet heng i lufta. De som arrangerer filmkveldar og festar, visningar og lanseringar, konsertar og allslags anna eg ikkje har tid å gå på. Alle de som kjem ramlande frå ferie, brune og fine, med nye klede og ny hårsveis, fulle av opplevingar å fortelja om. Aller mest de som melder meg på mobilen og plingar meg på messenger, med "er tilbake, kva skjer", og lurer på om me skal plukka bær eller gå i bassenget -

VELKOMNE TILBAKE, ALLE SAMAN!

Eg har sakna dykk!