reject
Eg er så sliten. Så uendeleg, ugjendriveleg trøtt. Som om saumane held på å rakna, og eg i ferd med å enda som ein liten, klissete pøl på golvet.
Det blei ikkje meg.
Dei brukte mange veker på å intervjua. Månader på å bestemma seg. Eg har gått som på nåler, kvar dag ein ny arbeidsprøve, kvar dag litt ekstra glitter overfor juryen. Eg har sete kveldar og netter, eg har hoppa når andre sa hopp.
Eg har verkeleg prøvd!
Og så blei det ikkje meg likevel. "Du er en veldig god nummer to". "Vi er imponerte av innsatsen". "Du blir bare bedre og bedre". "Vi skulle virkelig ønske vi hadde to stillinger, så skulle vi absolutt ansatt deg".
Men det har dei ikkje. Eller, dei har, men dei vel å gjera den eine om til vikariat i staden. "Ut mai første omgang, er du interessert i det?" Ehm, ja, okeidå, eg er vel det.
Må bare samla opp alle delene mine først.
3 kommentarer:
Fy veldig, det der var utrolig kjipt... Jeg er indignert på dine vegne. Ikke minst fordi du jo har jobba 24/7 de siste månedene, så det skulle jo bare mangle om de ikke er imponerte over innsatsen... Dumme, dumme mennesker. De må dø.
Enig med th-. De er sleipe og treige. Kommer du til Oslo igjen, så banker vi dem? Du kødder ikke med venninna vår, ass... Grr.
Å, så kjedelig! uff! Skulle så ønske det hadde blitt deg! Jeg skal tenne et lys for deg i dette huset her. e
Legg inn en kommentar