Ja ja, Ya Ya
Lata som eg var kulturell i går, og såg Nationaltheatrets versjon av Georg Büchners klassiske Leonce og Lena, regissert av den nyslåtte norgesvennen Sebastian Hartmann.
Denne posten skal ikkje først og fremst handla om det, men før eg går vidare klarar eg ikkje å dy meg: Kva er eigentleg greia med Hartmann? Plattifisering av Hamsun og opphakking av Blücher, iblanda allsong og kviskreleik og publikumsdeltaking meg opp i ræva?!? Kall meg gjerne tradisjonalist og konservativist og det som verre er, men akkurat han der Hartmann forstår eg verkeleg ikkje poenget med. Då heller klassisk titteskap à la Gjesten i Malersalen (i alle fall minus den alltid overspelande Andrine Sæther!), eller moderne grep med poeng, for eksempel i Ulrike Maria Stuart på Amfiscenen før jul. Eller herleg indisk dans!
Sjølv om han som regel opererer i vakre scenerom, denne Hartmann:
Uansett. Til poenget:
Etter teateret besøkte me ein (for meg) ny restaurant: YaYa i Vika, bak Aker brygge. Eg har gått forbi der før og alltid trudd at det bare var ein bar, men det viser seg altså å vera ein skikkeleg thairestaurant, men kjempegod mat til greie prisar. Både den steikte røde snapperen i søt chilisaus og den gule karrien med kylling var fortreffelege.
Men då eg byrja å lesa i menyen om YaYas historie, klarte eg ikkje halda latteren tilbake. Les bare:
Ideen til YaYa's startet for noen år tilbake, på en hvit sandstrand i tropiske omgivelser, på et sted kalt Railay Beach i Thailand. Vi hadde på det tidspunktet vært i Thailand et par ganger, besøkt mange ulike steder, også de mest bortgjemte plassene, som stort sett bare kan oppdages ved hjelp av Lonely Planet guiden
Fnis!
"De mest bortgjemte plassene" i Thailand finn du altså i LP.
Hehehe, eg ler meg forderva.
Misforstå ikkje - eg er sjølv ein svoren LP-tilhengar, og har fleire halvfillete eksemplar i hylla, frå "eksotiske" stader som India og Japan, sørlege, vestlege og nordlege Afrika, til mindre framande stader som Corsica og Moskva.
Men at slike guidar liksom viser meg det aller mest "bortgjemte"? Hm. Trur'kje det nei! Det mest vekkgøymte er vel - per definisjon - slikt som ikkje kjem med i guiden? Som du faktisk må kjenna eit land for å finna?
Men som sagt - maten var super, og lokalet herleg liksomthailandsk kitch. Meir på YaYa si heimeside for dei spesielt interesserte.
2 kommentarer:
Hehe, enig med deg - de mest eksotiske stedene finner en vel helst ved hjelp av lokalkjente eller ved å gå seg bittelitt vill :)
Men ja, Ya-Yas! Nam nam og morsomt interiør. Og det sier jeg ikke fordi jeg har slektninger som har eierinteresser ;)
Thihi!
Det er med andre ord slekta di som har vore på dei aller mest bortgøymte stadene i Thailand, slike ein bare finn vha LP?
*Fniiiis*
Legg inn en kommentar